Η εργατική τάξη και η νεολαία κατέβηκε στους δρόμους σε όλο τον πλανήτη τη μέρα της Εργατικής Πρωτομαγιάς. Φέτος, δίπλα στα αιτήματα, κυριάρχησε και η αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη.
Με συνθήματα για αυξήσεις στους μισθούς, λευτεριά στην Παλαιστίνη και ενάντια στους Ολυμπιακούς Αγώνες του καλοκαιριού, πάνω από 200.000 άτομα διαδήλωσαν σε όλη τη Γαλλία στις πορείες της Πρωτομαγιάς. Η Ισαμπέλ από τη Συνομοσπονδία CGT δήλωσε ότι ο κόσμος είναι στους δρόμους «ενάντια στις επιθέσεις στα εργασιακά δικαιώματα από όλες τις μεριές», όπως και για την «ξεδιάντροπη υποστήριξη της κυβέρνησης στο Ισραήλ. Δεν θα σταματήσουμε».
Οι διαδηλώσεις της Πρωτομαγιάς στο Βερολίνο είχαν στο κέντρο τους τη λιτότητα, αλλά και την αλληλεγγύη στην Παλαιστίνη, παρά το κάλεσμα των ηγεσιών των συνδικάτων στα μέλη τους να “απωθήσουν το μίσος”. Οι δρόμοι γέμισαν με κλούβες και δυνάμεις καταστολής. Η κυβέρνηση έβγαλε πάνω από 6.000 αστυνομικούς. Παρόλα αυτά πάνω από 11.000 άνθρωποι διαδήλωσαν στις συνοικίες του Κρόιτσμπεργκ και του Νόικελν, κρατώντας Παλαιστινιακές σημαίες.
Μέρα δράσης για την Παλαιστίνη έγινε η Πρωτομαγιά στη Βρετανία. Διαδηλωτές βρέθηκαν έξω από το Κοινοβούλιο στο Γουεστμίνστερ και σε διάφορα σημεία της χώρας, διεκδικώντας από την κυβέρνηση να σταματήσει τη συνεργασία με το Ισραήλ, ενώ καταλήψεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη έκαναν οι φοιτητές στο Μάντσεστερ, στο Μπρίστολ, στο Ληντς, στο Νιουκαστλ, στο Γουόρικ και στο Σέφιλντ.
Μαζική διαδήλωση πραγματοποιήθηκε και στην Ιστανμπούλ. Οι διαδηλωτές συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις για να φτάσουν στη -συμβολική για τους αγώνες της εργατικής τάξης- πλατεία Ταξίμ, όπου η κυβέρνηση έχει απαγορεύσει να περνούν οι διαδηλώσεις.
Χιλιάδες πήραν μέρος στις διαδηλώσεις της Εργατικής Πρωτομαγιάς στο Χόλιγουντ στο Λος Άντζελες με κεντρικό σύνθημα “Η αλληλεγγύη είναι δύναμη: Ο λαός ενωμένος”. Εκεί ενώθηκαν όλα τα αιτήματα, από τις αυξήσεις στους μισθούς και το ζήτημα της στέγασης μέχρι το δικαίωμα στην απεργία και ενάντια στον πόλεμο. Ήταν η πρώτη Πρωτομαγιά μετά το “καυτό εργατικό καλοκαίρι” με τις επιτυχημένες απεργίες των σεναριογράφων και των ηθοποιών στο Χόλιγουντ.
Τεράστιες ήταν οι διαδηλώσεις στην Αργεντινή ενάντια στις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις του Προέδρου Χαβιέ Μιλέι. Στο κέντρο του Μπουένος Άιρες διαδηλωτές όλων των ηλικιών γέμισαν τις λεωφόρους, μπάντες με ντραμς και τρομπέτες έπαιζαν μουσική, ενώ δεκάδες ήταν τα γιγάντια πανό των συνδικάτων στον δρόμο. Οι συνδικαλιστές υπολογίζουν ότι η διαδήλωση είχε πάνω από 300.000 διαδηλωτές. Μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στη λιτότητα έγιναν επίσης σε Χιλή, Βολιβία και Βραζιλία.
Διαδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν και σε πολλές χώρες της Ασίας και της Αφρικής. Χιλιάδες διαδήλωσαν στη Σεούλ τραγουδώντας και φωνάζοντας συνθήματα για τα εργατικά δικαιώματα ενάντια στη δεξιά κυβέρνηση του Yoon Suk Yeol, ενώ παρόμοιες συγκεντρώσεις έγιναν σε όλη τη Νότια Κορέα. 10.000 συγκεντρώθηκαν στο Τόκυο διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς και μέτρα κατά της ακρίβειας. Στη Νιγηρία όπου ο πληθωρισμός ξεπερνάει το 33% τα συνδικάτα και εκεί διεκδίκησαν αυξήσεις, ενώ στη Νότια Αφρική οι κινητοποιήσεις ανέδειξαν το αίτημα για λευτεριά στην Παλαιστίνη.
Κύπρος
Διεθνιστικό συναπάντημα Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στη Λευκωσία
Εκατοντάδες Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι πορεύτηκαν την Πρωτομαγιά, από τις δυο πλευρές της Λευκωσίας και κατέληξαν σε ένα διεθνιστικό συναπάντημα στο πάρκο ειρήνης, στη νεκρή ζώνη, κοντά στο Λήδρα Πάλας. Μαζί τους και πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες, κυρίως Παλαιστίνιοι.
Και βέβαια μόνο «νεκρή» δεν ήταν πια η συγκεκριμένη περιοχή αφού συγκλονίζονταν από μπάντες και συνθήματα, από τα οργανωμένα μπλόκ των συνδικάτων και των οργανώσεων που συμμετείχαν με τα λάβαρα και τα πανό τους.
Τα συνθήματα που κυριάρχησαν ήταν: «Kιbrιs’ta barιş engellenemez» («Η ειρήνη στη Κύπρο δεν μπορεί να εμποδιστεί») και «faşizme karşι omuz omuza» («ώμο με ώμο ενάντια στο φασισμό»)
Η πορεία από την ελληνοκυπριακή πλευρά ξεκίνησε από την Πλατεία Ελευθερίας και από την τουρκοκυπριακή πλευρά από την Πύλη της Κερύνειας και ενώθηκαν στο πάρκο ειρήνης.
Κύριοι ομιλητές στην εκδήλωση ήταν από την ελληνοκυπριακή πλευρά η γραμματέας της ΠΕΟ Σωτηρούλα Χαραλάμπους και από την τουρκοκυπριακή πλευρά ο πρόεδρος της DEV-Iş (ομοσπονδία τ/κ συνδικάτων) Koral Aşam.
Η Εργατική Δημοκρατία συμμετείχε με δικό της πανό στην πορεία με το σύνθημα «Έλληνες και Τούρκοι εργάτες μαζί, για μια άλλη κοινωνία και επανένωση», γραμμένο στα ελληνικά και τα τούρκικα. Στην πορεία μας προσέγγισε ένας Τουρκοκύπριος, ο οποίος έβγαζε φωτογραφίες και ζήτησε να κρατήσει το πανό μας. Το κράτησε σε όλη την πορεία μέχρι το τέρμα. Όταν τον ρώτησα το όνομα του και αν μπορώ να δημοσιεύσω την φωτογραφία του που κρατά το πανό, μου απάντησε, βεβαίως και μου είπε «και εγώ θα τις δημοσιεύσω», ήταν ο Erol Miralay, επαγγελματίας φωτογράφος.
Ήταν μια από τις μεγαλύτερες δικοινοτικές συγκεντρώσεις των τελευταίων χρόνων. Οι Τουρκοκύπριοι έρχονταν με τη φόρα της μεγάλης διαδήλωσης της περασμένης βδομάδας, ενάντια στη λιτότητα και τη διαφθορά και οι ελληνοκύπριοι με το θυμό για τις αντεργατικές πολιτικές του Χριστοδουλίδη, την απογοήτευση τους για τη στασιμότητα στο Κυπριακό, και την αγανάκτηση τους για τη στήριξη και τις διευκολύνσεις που δίνει στους σιωνιστές και τους συμμάχους τους για τις επιθέσεις τους στη Γάζα και το Λίβανο.
Αυτά είναι που βάζουν και πιέσεις στα κόμματα και τα συνδικάτα για να υπάρξει η ανάλογη συνέχεια. Προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και η Εργατική Δημοκρατία.
Ντίνος Αγιομαμίτης